Kwalifikacje wygrał dosyć niespodziewanie, bo poprawiając o blisko półtorej sekundy (0:01,346) swój dotychczasowy czas weekendu, Lewis Hamilton.
Pierwsza sesja kwalifikacyjna przebiegała bez niespodzianek. Już tradycyjnie na sześciu ostatnich miejscach ukończyli ją kierowcy zespołów Marussia-Cosworth, Caterham-Renault i Williams-Renault, co w przypadku tego ostatniego jest smutnym ukoronowaniem chlubnej historii zespołu – tegoroczne Grand Prix Niemiec było 600 wyścigiem Williamsa w historii Formuły 1.
Druga sesja treningowa była jedną z bardziej sensacyjnych sesji ostatnich lat, a na pewno najbardziej sensacyjną w tegorocznym kalendarzu mistrzostw, a była taką dlatego, że odpadł po niej i nie wszedł do Q3 Nico Rosberg, który w tym sezonie (głównie dzięki dobremu bolidowi Mercedesa) osiąga życiowe rekordy i zajmuje obecnie 6 miejsce w klasyfikacji generalnej. Stało się tak dlatego, że po świetnym czasie 1:30,326 (porównywalnym z tym uzyskanym przez Rosberga podczas trzeciego treningu) ekipa pod przywództwem Rossa Brawna zdecydowała że jest on wystarczający do zakwalifikowania się do trzeciej części „czasówki”. Nic bardziej mylnego… Nie wzięli pod uwagę ani faktu, że tor zyskiwał na przyczepności, ani przebłysku geniuszu u Jensona Buttona z ekipy McLarena (1:30,269 – 10 pozycja) i Nico Hulkenberga z ekipy Saubera (1:30,231 – 9 pozycja). Niestety tak wysoka dyspozycja konkurencji ujawniła się pod koniec sesji treningowej, najczęściej na okrążeniach ukończonych już po zamknięciu czasu kwalifikacji, więc Rosberg musiałby wyjechać najpóźniej 1:30,000 przed ukończeniem drugiej części czasówki by poprawić swój wynik, na co było już za późno. Niech to będzie nauczką dla wszystkich zespołów, że w kwalifikacjach przy braku dominacji, trzeba jeździć do końca.
Trzecia część kwalifikacji to z jednej strony niespodzianka w postaci Pole Position dla Lewisa Hamiltona, genialne – 6 miejsce dla Daniela Ricciardo ze Scuderia Toro Rosso oraz zagrania taktyczne Buttona i Hulkenberga, którzy nie wyjechali na okrążenia pomiarowe oraz Alonso i Massy z Ferrari, którzy wyjechali na oponach o średniej twardości, dzięki czemu mogli później zjechać na pierwszą zmianę opon w czasie wyścigu, a miękką mieszankę wykorzystać przy ostatniej zmianie – gdy bolid jest najlżejszy – dzięki czemu i czasy są najlepsze i degradacja opon najmniejsza.
Wszystkie dane kwalifikacji, dla wszystkich sesji kwalifikacyjnych zostały ujęte w poniższym zestawieniu:
| Pozycja | Kierowca | Zespół | Q1 | Q2 | Q3 | Okrążenia |
|
1 |
Lewis Hamilton | Mercedes | 1:31.131 | 1:30.152 | 1:29.398 |
14 |
|
2 |
Sebastian Vettel | Red Bull Racing-Renault | 1:31.269 | 1:29.992 | 1:29.501 |
14 |
|
3 |
Mark Webber | Red Bull Racing-Renault | 1:31.428 | 1:30.217 | 1:29.608 |
14 |
|
4 |
Kimi Räikkönen | Lotus-Renault | 1:30.676 | 1:29.852 | 1:29.892 |
15 |
|
5 |
Romain Grosjean | Lotus-Renault | 1:31.242 | 1:30.005 | 1:29.959 |
16 |
|
6 |
Daniel Ricciardo | STR-Ferrari | 1:31.081 | 1:30.223 | 1:30.528 |
16 |
|
7 |
Felipe Massa | Ferrari | 1:30.547 | 1:29.825 | 1:31.126 |
17 |
|
8 |
Fernando Alonso | Ferrari | 1:30.709 | 1:29.962 | 1:31.209 |
15 |
|
9 |
Jenson Button | McLaren-Mercedes | 1:31.181 | 1:30.269 |
16 |
|
|
10 |
Nico Hulkenberg | Sauber-Ferrari | 1:31.132 | 1:30.231 |
13 |
|
|
11 |
Nico Rosberg | Mercedes | 1:31.322 | 1:30.326 |
10 |
|
|
12 |
Paul di Resta | Force India-Mercedes | 1:31.322 | 1:30.697 |
18 |
|
|
13 |
Sergio Perez | McLaren-Mercedes | 1:31.498 | 1:30.933 |
16 |
|
|
14 |
Esteban Gutierrez | Sauber-Ferrari | 1:31.681 | 1:31.010 |
17 |
|
|
15 |
Adrian Sutil | Force India-Mercedes | 1:31.320 | 1:31.010 |
15 |
|
|
16 |
Jean-Eric Vergne | STR-Ferrari | 1:31.629 | 1:31.104 |
12 |
|
|
17 |
Valtteri Bottas | Williams-Renault | 1:31.693 |
8 |
||
|
18 |
Pastor Maldonado | Williams-Renault | 1:31.707 |
6 |
||
|
19 |
Charles Pic | Caterham-Renault | 1:32.937 |
8 |
||
|
20 |
Jules Bianchi | Marussia-Cosworth | 1:33.063 |
9 |
||
|
21 |
Giedo van der Garde | Caterham-Renault | 1:33.734 |
8 |
||
|
22 |
Max Chilton | Marussia-Cosworth | 1:34.098 |
9 |
Rekordy sektorów po wszystkich sesjach kwalifikacyjnych wyglądały następująco:
|
Sektor |
Kierowca |
Czas |
|
1 |
Kimi Räikkönen |
29,253 |
|
2 |
Romain Grosjean |
37,162 |
|
3 |
Sebastian Vettel |
22,813 |
|
SUMA |
1:29,228 |
Najlepszy możliwy do uzyskania czas kwalifikacji, będący sumą rekordów poszczególnych sektorów, wynosiłby 1:29,228 i byłby to czas lepszy o siedemnaście setnych sekundy (0:00,170) od zwycięzcy kwalifikacji – Lewisa Hamiltona, który – co ciekawe – nie odnotował rekordu w żadnym z trzech sektorów. To dowodzi tezie, że nieważne są rekordy, tylko złożenie czasu z trzech dobrych przejazdów wszystkich sektorów podczas jednego okrążenia.
Relacja z całego weekendu na stronie http://nakolkach.pl/grand-prix-niemiec-na-torze-nurburgring-07-07-2013/