Kolejny emocjonujący weekend Mistrzostw Świata Formuły 1 2013 – Grand Prix Niemiec, tym razem na torze Nürburgring już za nami – cóż to były za emocje!

Wygrał Sebastian Vettel z zespołu Red Bull Racing, przed dwoma Lotusami – Kimmiego Räikkönena i Romain Grosjeana, powiększając tym samym swój dorobek punktowy ze 132 do 157 punktów i umacniając się na pozycji lidera tegorocznej edycji Mistrzostw Świata Formuły 1, ale po kolei.

1 SESJA TRENINGOWA

Na wstępie należy zaznaczyć, że piątkowa – pierwsza sesja treningowa – była zdominowana przez Mercedesy, których kierowcy „wykręcili” najlepsze czasy.

Wszystkie dane pierwszej sesji treningowej zostały ujęte w poniższym zestawieniu:

Pozycja	Kierowca	Zespół	Czas	Różnica	Okrążenia
1	Lewis Hamilton	Mercedes	1:31,754		25
2	Nico Rosberg	Mercedes	1:31,973	0,219	25
3	Mark Webber	Red Bull Racing-Renault	1:32,789	1,035	22
4	Adrian Sutil	Force India-Mercedes	1:32,822	1,068	16
5	Kimi Räikkönen	Lotus-Renault	1:32,956	1,202	22
6	Felipe Massa	Ferrari	1:33,065	1,311	18
7	Jenson Button	McLaren-Mercedes	1:33,139	1,385	24
8	Sebastian Vettel	Red Bull Racing-Renault	1:33,213	1,459	20
9	Romain Grosjean	Lotus-Renault	1:33,260	1,506	27
10	Sergio Perez	McLaren-Mercedes	1:33,456	1,702	18
11	Paul di Resta	Force India-Mercedes	1:33,493	1,739	18
12	Nico Hulkenberg	Sauber-Ferrari	1:33,810	2,056	20
13	Daniel Ricciardo	STR-Ferrari	1:33,901	2,147	23
14	Jean-Eric Vergne	STR-Ferrari	1:33,976	2,222	26
15	Pastor Maldonado	Williams-Renault	1:34,025	2,271	20
16	Valtteri Bottas	Williams-Renault	1:34,200	2,446	22
17	Esteban Gutierrez	Sauber-Ferrari	1:34,437	2,683	24
18	Charles Pic	Caterham-Renault	1:35,674	3,920	23
19	Max Chilton	Marussia-Cosworth	1:35,987	4,233	19
20	Giedo van der Garde	Caterham-Renault	1:36,078	4,324	23
21	Rodolfo Gonzalez	Marussia-Cosworth	1:37,459	5,705	21
22	Fernando Alonso	Ferrari	No time		2

Dominacja Mercedesa była widoczna na pierwszy rzut oka. Kierowcy odnotowywali czasy na zbliżonym poziomie, aby na koniec sesji treningowej, po 25 kółkach, zejść poniżej 1:32 – jako jedyny zespół.
Mark Webber – najlepszy z pozostałych kierowców stracił ponad sekundę do Hamiltona, co równa się około 50 metrom toru.

Obecny mistrz świata i pretendent do utrzymania tego tytułu, należy przy tym dodać, że nielubiany w świecie F1 – Sebastian Vettel odnotował ósmy czas ze stratą blisko półtorej sekundy do lidera. Ciekawostką jest fakt, że Fernando Alonso wykonał tylko dwa okrążenia instalacyjne i nie przejechał żadnego okrążenia pomiarowego.

Rekordy sektorów po pierwszej sesji treningowej wyglądały następująco:

Sektor	Kierowca	Czas
1	Lewis Hamilton	29,995
2	Lewis Hamilton	38,323
3	Nico Rosberg	23,366
	SUMA	1:31,684

Najlepszy możliwy do uzyskania czas pierwszej sesji treningowej, będący sumą rekordów poszczególnych sektorów, wynosiłby 1:31,684 co jest czasem lepszym o zaledwie 7 setnych sekundy (0:00,070) od czasu Lewisa Hamiltona – zdobywcy rekordów w pierwszych dwóch sektorach.

2 SESJA TRENINGOWA

Piątkowa, druga sesja treningowa nie została zdominowana przez żadnego z kierowców, ale widać było wysoką formę Sebastiana Vettela.

Wszystkie dane drugiej sesji treningowej zostały ujęte w poniższym zestawieniu:

Pozycja	Kierowca	Zespół	Czas	Różnica	Okrążenia
1	Sebastian Vettel	Red Bull Racing-Renault	1:30,416		39
2	Nico Rosberg	Mercedes	1:30,651	0,235	38
3	Mark Webber	Red Bull Racing-Renault	1:30,683	0,267	41
4	Romain Grosjean	Lotus-Renault	1:30,843	0,427	32
5	Kimi Räikkönen	Lotus-Renault	1:30,848	0,432	27
6	Fernando Alonso	Ferrari	1:31,056	0,640	39
7	Felipe Massa	Ferrari	1:31,059	0,643	41
8	Lewis Hamilton	Mercedes	1:31,304	0,888	35
9	Jenson Button	McLaren-Mercedes	1:31,568	1,152	37
10	Paul di Resta	Force India-Mercedes	1:31,797	1,381	40
11	Adrian Sutil	Force India-Mercedes	1:31,824	1,408	34
12	Daniel Ricciardo	STR-Ferrari	1:31,855	1,439	42
13	Jean-Eric Vergne	STR-Ferrari	1:32,055	1,639	39
14	Sergio Perez	McLaren-Mercedes	1:32,086	1,670	36
15	Nico Hulkenberg	Sauber-Ferrari	1:32,495	2,079	39
16	Esteban Gutierrez	Sauber-Ferrari	1:32,762	2,346	44
17	Valtteri Bottas	Williams-Renault	1:32,879	2,463	35
18	Pastor Maldonado	Williams-Renault	1:32,880	2,464	36
19	Charles Pic	Caterham-Renault	1:33,695	3,279	38
20	Giedo van der Garde	Caterham-Renault	1:33,804	3,388	40
21	Jules Bianchi	Marussia-Cosworth	1:34,017	3,601	10
22	Max Chilton	Marussia-Cosworth	1:34,667	4,251	39

W drugiej sesji treningowej kierowcy znacznie poprawiali swoje czasy, jednocześnie sprawdzając ustawienia bolidów, pracę i zużycie opon oraz zużycie paliwa, podczas wyjazdów na długie stinty. Czas okrążenia 1:32 nie był już wyczynem – 12 kierowców zeszło poniżej tej granicy, natomiast tylko 5-ciu zeszło poniżej 1:31. Najlepszy czas odnotował Sebastian Vettel – 1:30,416 (blisko 3 sekundy lepiej niż na poprzednim treningu!) i aż siedmiu kierowców uzyskało czasy ze stratą poniżej jednej sekundy do Vettela.

Rekordy sektorów po drugiej sesji treningowej wyglądały następująco:

Sektor	Kierowca	Czas
1	Mark Webber	29,534
2	Sebastian Vettel	37,698
3	Sebastian Vettel	23,080
	SUMA	1:30,312

Najlepszy możliwy do uzyskania czas drugiej sesji treningowej, będący sumą rekordów poszczególnych sektorów, wynosiłby 1:30,312 i byłby to czas lepszy o 0:01,372 od teoretycznego najlepszego czasu pierwszej sesji. Ponadto jest to czas lepszy o niewiele ponad jedną dziesiątą sekundy (0:00,104) od zdobywcy rekordów w dwóch ostatnich sektorach – Sebastiana Vettela.

3 SESJA TRENINGOWA

Sobotnia, trzecia z kolei sesja treningowa – tuż przed kwalifikacjami  – została tym razem zdominowana przez Sebastiana Vettela, który jako jedyny zszedł poniżej 1:30 i odnotował rekordy we wszystkich sektorach, choć co ciekawe – nie na jednym okrążeniu.

Wszystkie dane trzeciej sesji treningowej zostały ujęte w poniższym zestawieniu:

Pozycja	Kierowca	Zespół	Czas	Różnica	Okrążenia
1	Sebastian Vettel	Red Bull Racing-Renault	1:29,517		19
2	Nico Rosberg	Mercedes	1:30,193	0,676	19
3	Mark Webber	Red Bull Racing-Renault	1:30,211	0,694	18
4	Fernando Alonso	Ferrari	1:30,621	1,104	16
5	Felipe Massa	Ferrari	1:30,639	1,122	17
6	Kimi Räikkönen	Lotus-Renault	1:30,671	1,154	19
7	Lewis Hamilton	Mercedes	1:30,744	1,227	20
8	Romain Grosjean	Lotus-Renault	1:30,781	1,264	18
9	Nico Hulkenberg	Sauber-Ferrari	1:30,966	1,449	20
10	Adrian Sutil	Force India-Mercedes	1:31,009	1,492	18
11	Jenson Button	McLaren-Mercedes	1:31,326	1,809	22
12	Esteban Gutierrez	Sauber-Ferrari	1:31,405	1,888	20
13	Paul di Resta	Force India-Mercedes	1:31,733	2,216	21
14	Jean-Eric Vergne	STR-Ferrari	1:31,855	2,338	18
15	Sergio Perez	McLaren-Mercedes	1:31,855	2,338	23
16	Daniel Ricciardo	STR-Ferrari	1:31,898	2,381	19
17	Pastor Maldonado	Williams-Renault	1:31,969	2,452	20
18	Valtteri Bottas	Williams-Renault	1:32,036	2,519	23
19	Charles Pic	Caterham-Renault	1:33,230	3,713	19
20	Jules Bianchi	Marussia-Cosworth	1:33,470	3,953	22
21	Giedo van der Garde	Caterham-Renault	1:33,964	4,447	21
22	Max Chilton	Marussia-Cosworth	1:34,683	5,166	20

Na zdecydowany podziw zasługuje poprawa czasu przez Sebastiana  Vettela, który poprawił swój i tak najlepszy rezultat z drugiej sesji treningowej o blisku sekundę! Tym samym nikt nie był w stanie dotrzymać mu kroku, Nico Rosberg i Mark Webber stracili do Vettela blisko siedem dziesiątych sekundy (0:00,700) i jako jedyni uzyskali czasy ze stratą poniżej sekundy do obecnego Mistrza Świata.

Rekordy sektorów po trzeciej sesji treningowej wyglądały następująco:

Sektor	Kierowca	Czas
1	Sebastian Vettel	29,400
2	Sebastian Vettel	37,245
3	Sebastian Vettel	22,817
	SUMA	1:29,462

Najlepszy możliwy do uzyskania czas trzeciej sesji treningowej, będący sumą rekordów poszczególnych sektorów, wynosiłby 1:29,462 i byłby to czas lepszy o 0:00,850 od teoretycznego najlepszego czasu drugiej sesji. Ponadto jest to czas lepszy o niewiele ponad pięć setnych sekundy (0:00,055) od zdobywcy rekordów we wszystkich sektorach – Sebastiana Vettela.

KWALIFIKACJE

Kwalifikacje wygrał dosyć niespodziewanie, bo poprawiając o blisko półtorej sekundy (0:01,346) swój dotychczasowy czas weekendu, Lewis Hamilton.

Pierwsza sesja kwalifikacyjna przebiegała bez niespodzianek. Już tradycyjnie na sześciu ostatnich miejscach ukończyli ją kierowcy zespołów Marussia-Cosworth, Caterham-Renault i Williams-Renault, co w przypadku tego ostatniego jest smutnym ukoronowaniem chlubnej historii zespołu – tegoroczne Grand Prix Niemiec było 600 wyścigiem Williamsa w historii Formuły 1.

Druga sesja treningowa była jedną z bardziej sensacyjnych sesji ostatnich lat, a na pewno najbardziej sensacyjną w tegorocznym kalendarzu mistrzostw, a była taką dlatego, że odpadł po niej i nie wszedł do Q3 Nico Rosberg, który w tym sezonie (głównie dzięki dobremu bolidowi Mercedesa) osiąga życiowe rekordy i zajmuje obecnie 6 miejsce w klasyfikacji generalnej. Stało się tak dlatego, że po świetnym czasie 1:30,326 (porównywalnym z tym uzyskanym przez Rosberga podczas trzeciego treningu) ekipa pod przywództwem Rossa Brawna zdecydowała że jest on wystarczający do zakwalifikowania się do trzeciej części „czasówki”. Nic bardziej mylnego… Nie wzięli pod uwagę ani faktu, że tor zyskiwał na przyczepności, ani przebłysku geniuszu u Jensona Buttona z ekipy McLarena (1:30,269 – 10 pozycja) i Nico Hulkenberga z ekipy Saubera (1:30,231 – 9 pozycja). Niestety tak wysoka dyspozycja konkurencji ujawniła się pod koniec sesji treningowej, najczęściej na okrążeniach ukończonych już po zamknięciu czasu kwalifikacji, więc Rosberg musiałby wyjechać najpóźniej 1:30,000 przed ukończeniem drugiej części czasówki by poprawić swój wynik, na co było już za późno. Niech to będzie nauczką dla wszystkich zespołów, że w kwalifikacjach przy braku dominacji, trzeba jeździć do końca.

Trzecia część kwalifikacji to z jednej strony niespodzianka w postaci Pole Position dla Lewisa Hamiltona, genialne – 6 miejsce dla Daniela Ricciardo ze Scuderia Toro Rosso oraz zagrania taktyczne Buttona i Hulkenberga, którzy nie wyjechali na okrążenia pomiarowe oraz Alonso i Massy z Ferrari, którzy wyjechali na oponach o średniej twardości, dzięki czemu mogli później zjechać na pierwszą zmianę opon w czasie wyścigu, a miękką mieszankę wykorzystać przy ostatniej zmianie – gdy bolid jest najlżejszy – dzięki czemu i czasy są najlepsze i degradacja opon najmniejsza.

Wszystkie dane kwalifikacji, dla wszystkich sesji kwalifikacyjnych zostały ujęte w poniższym zestawieniu:

Pozycja	Kierowca	Zespół	Q1	Q2	Q3	Okrążenia
1	Lewis Hamilton	Mercedes	1:31.131	1:30.152	1:29.398	14
2	Sebastian Vettel	Red Bull Racing-Renault	1:31.269	1:29.992	1:29.501	14
3	Mark Webber	Red Bull Racing-Renault	1:31.428	1:30.217	1:29.608	14
4	Kimi Räikkönen	Lotus-Renault	1:30.676	1:29.852	1:29.892	15
5	Romain Grosjean	Lotus-Renault	1:31.242	1:30.005	1:29.959	16
6	Daniel Ricciardo	STR-Ferrari	1:31.081	1:30.223	1:30.528	16
7	Felipe Massa	Ferrari	1:30.547	1:29.825	1:31.126	17
8	Fernando Alonso	Ferrari	1:30.709	1:29.962	1:31.209	15
9	Jenson Button	McLaren-Mercedes	1:31.181	1:30.269		16
10	Nico Hulkenberg	Sauber-Ferrari	1:31.132	1:30.231		13
11	Nico Rosberg	Mercedes	1:31.322	1:30.326		10
12	Paul di Resta	Force India-Mercedes	1:31.322	1:30.697		18
13	Sergio Perez	McLaren-Mercedes	1:31.498	1:30.933		16
14	Esteban Gutierrez	Sauber-Ferrari	1:31.681	1:31.010		17
15	Adrian Sutil	Force India-Mercedes	1:31.320	1:31.010		15
16	Jean-Eric Vergne	STR-Ferrari	1:31.629	1:31.104		12
17	Valtteri Bottas	Williams-Renault	1:31.693			8
18	Pastor Maldonado	Williams-Renault	1:31.707			6
19	Charles Pic	Caterham-Renault	1:32.937			8
20	Jules Bianchi	Marussia-Cosworth	1:33.063			9
21	Giedo van der Garde	Caterham-Renault	1:33.734			8
22	Max Chilton	Marussia-Cosworth	1:34.098			9

Rekordy sektorów po wszystkich sesjach kwalifikacyjnych wyglądały następująco:

Sektor	Kierowca	Czas
1	Kimi Räikkönen	29,253
2	Romain Grosjean	37,162
3	Sebastian Vettel	22,813
	SUMA	1:29,228

Najlepszy możliwy do uzyskania czas kwalifikacji, będący sumą rekordów poszczególnych sektorów, wynosiłby 1:29,228 i byłby to czas lepszy o siedemnaście setnych sekundy (0:00,170) od zwycięzcy kwalifikacji – Lewisa Hamiltona, który – co ciekawe – nie odnotował rekordu w żadnym z trzech sektorów. To dowodzi tezie, że nieważne są rekordy, tylko złożenie czasu z trzech dobrych przejazdów wszystkich sektorów podczas jednego okrążenia.

WYŚCIG

Sam wyścig, rozgrywany tradycyjnie w niedzielę był jednym z najbardziej emocjonujących w tym sezonie. Zwycięstwo odniósł (po raz pierwszy na tym torze) Sebastian Vettel, po skutecznej obronie przed naciskającymi go w końcówce wyścigu zdobywcami drugiego i trzeciego miejsca – kierowcami zespołu Lotus – Kimim Räikkönenem i Romain Grosjeanem. Po genialnym starcie z pierwszej linii – z drugiego pola startowego, spychany przez Lewisa Hamiltona do prawej krawędzi toru, zdołał przebić się na pierwsze miejsce tuż przed pierwszym, najtrudniejszym zakrętem tego obiektu i – jakby to powiedział Andrzej Borowczyk – w „arcy-trudnych” warunkach zmieścić się w owym prawym zakręcie, utrzymując przy tym prowadzenie. Za jego plecami to samo zdołał uczynić Mark Webber objeżdżając zdezorientowanego Hamiltona od zewnętrznej i szerokim łukiem rozpędzając się na tyle by wskoczyć między swojego kolegę z zespołu a kierowcę Mercedesa. Tym samym Hamilton spadł na trzecią pozycję po pierwszym zakręcie, ale był to dopiero początek jego problemów.

Mistrz Świata skutecznie kontrolował tempo i dublet Red Bulli utrzymywał prowadzenie – do pierwszych pit stopów. Po serii wizyt w boksie Romain Grosjean, startujący z piątej pozycji i nie zjeżdżający jeszcze na wymianę opon, prowadził stawce od okrążenia 9 do 13 kiedy to sam udał się na wizytę w boksie. Swoją przewagę nad kolegą z zespołu – Räikkönenem stracił dopiero po incydencie na 24 okrążeniu, kiedy to bolid zespołu Marussia pozostawiony dwa okrążenia wcześniej na poboczu przez Julesa Bianchi po tym jak ekspolodował mu silnik, a bolid zajął się ogniem; wytoczył się na tor nim zdążyły nim się zająć ekpiy porządkowe.

Na szczęście żaden bolid akurat nie jechał na tym odcinku toru, ale aby uniknąć niebezpieczeństwa na tor wyjechał samochód bezpieczeństwa i pozostał aż do 29 okrążenia włącznie. Dzięki temu wiele zyskał Mark Webber, który stracił około półtorej minuty w boksie, po tym jak na 9 okrążeniu, gdy zjechał na wymianę opon, został wypuszczony ze stanowiska serwisowego z niedokręconym tylnym prawym kołem, które przy znacznej prędkości (na szczęście limitowanej w alei serwisowej) urwało się i dosyć poważnie uderzyło kamerzystę Paula Allena, powalając go na ziemię.Poszkodowany został później przetransportowany helikopterem na obserwację do szpitala w Koblenz (jak się później okazało nic poważnego mu się nie stało), ale Australijczyk został dopchany do garażu przez swoją ekipę i zostało mu dokręcone brakujące koło. Dzięki okresowi neutralizacji Webber mógł wyprzedzić kierowców, którzy go zdublowali i powrócić na odpowiednie miejsce w stawce niwelując swoją stratę do lidera z około minuty, do kilkunastu sekund.

Od 30 okrążenia, kiedy samochód bezpieczeństwa zjechał, a wyścig rozpoczął się na nowo, Vettel miał dwa Lotusy na ogonie. Najpierw (bezskutecznie) zaatakował Grosjean, choć dopiero na 40 okrążeniu, na którym zjechał do alei serwisowej. Vettel zjechał zaraz potem – na 41 okrążeniu, co pozwoliło Räikkönenowi na osiągnięcie i utrzymanie przewagi, aż do 49 okrążenia, kiedy to z przewagą kilkunastu sekund nad Vettelem, zjechał po komplet świeżych miękkich opon. Pomysł był dobry, ponieważ Fin zjechał poprzednio na wymianę opon na początku okresu neutralizacji, więc przejechał na pośredniej mieszance 25 okrążeń, a przejechanie na nich wyścigu do końca – 36 okrążeń, było zbyt dużym ryzykiem i mogło doprowadzić do gwałtownej degradacji opon i utraty wielu pozycji, a nawet do uszkodzenia gum i nieukończenia wyścigu.

Mając świeże, szybkie, miękkie opony i tylko dwóch zawodników – Vettela i Grosjeana przed sobą, na już zużytych, wolniejszych oponach o średniej twardości, Kimi był pretendentem do wygrania całego wyścigu – jego strata do prowadzącego Vettela wynosiła około 3,6 sekundy. Niestety jego tempo nie było tak dobre by z łatwością mógł wyprzedzić swojego partnera z zespołu Lotus, który przepuścił go dopiero na 55 okrążeniu. Od tego momentu zaczęła się szaleńcza pogoń Räikkönena za Vettelem, który miał przewagę około 2 sekund i na każdym okrążeniu zmniejszała się ona o około 0,2 sekundy. Niestety nie wystarczyło czasu i okrążeń – na odległość pozwalającą na włączenie DRS i potencjalny atak musiał czekać do ostatniego okrążenia. Tym samym dojechał na drugim miejscu, zdobywając 18 punktów (łącznie 116) i zmniejszając stratę w klasyfikacji generalnej do drugiego Alonso z 13 do 7 punktów.

W tym samym czasie Fernando Alonso skutecznie realizował strategię Ferrari. Start na pośredniej mieszance pozwolił mu na przejechanie ostatnich siedmiu okrążeń na szybkich acz delikatnych miękkich oponach. Dzięki temu dosłownie pożerał dystans dzielący go od Romain Grosjean, ale Francuz świetnie bronił się przed Hiszpanem i nie dał się wyprzedzić do końca wyścigu, dowożąc zaszczytne 3 miejsce i awansując o jedno miejsce w klasyfikacji generalnej – na 8 pozycję z dorobkiem 41 punktów. Sam Alonso zdobył 12 punktów i zwiększył swój dorobek do 123 punktów, ale stracił w generalce zarówno do prowadzącego Vettela (157 punktów) jak i goniącego go Räikkönena.

Hamilton jechał naprawdę trudny i pechowy dla niego wyścig. Po szybkiej stracie pierwszego miejsca borykał się z nad i podsterownością bolidu (jak przez cały weekend) i żywotnością opon. Dużo czasu stracił nie mogąc poradzić sobie z wyjątkowo dobrze jadącym Nico Hulkenbergiem w Sauberze, ale w końcu dojechał na dobrym – piątym miejscu, wyprzedzając w kluczowych momentach McLareny Pereza i Buttona. Dzięki tym 10 punktom umocnił swoją 4-tą pozycję w klasyfikacji generalnej z dorobkiem 99 punktów, tracąc niestety do pierwszych trzech rywali.

Stary zespół Hamiltona błyszczał namiastką swojej legendarnej formy dzięki wspaniałej strategii wyścigowej, w ramach której Button wystartował na średnim, a Perez na miękkim komplecie opon, odpowiednio z 9 i 13 pozycji. Wiele razy dochodziło między nimi do rywalizacji koło w koło, ale to Button pokazał swoją wyższość finiszując na 6 miejscu, zdobywając 8 punktów do klasyfikacji generalnej, umacniając się na 10 pozycji, jednocześnie zmniejszając przewagę di Resty z 11 do 3 punktów.
Drugi z kierowców McLarena – Sergio Perez nie mógł oprzeć się genialnemu Markowi Webberowi, który na kilka okrążeń przed końcem wydarł Meksykaninowi 7 miejsce, zdobył 6 punktów i umocnił się na 5-tej pozycji w klasyfikacji z dorobkiem 93 punktów. Sam Perez dowiózł 8 miejsce, zdobywając 4 punkty, zwiększając swój dorobek do 16 i awansując na 12 miejsce w generalce (ze stratą dla Jean-Eric Vergne, który nie ukończył wyścigu zjeżdżając do garażu na 22 okrążeniu z przyczyn technicznych, związanych z hydrauliką).

Na słabym, 9 miejscu, które wywalczył bez szczególnych wrażeń, dojechał Nico Rosberg, dzięki czemu dopisał 2 punkty i z 84 punktami łącznie w klasyfikacji generalnej ciągle pozostaje na 6 pozycji.

10 miejsce dowiózł Nico Hulkenberg, startując również z 10 pola, dzięki czemu mógł dopisać 1 punkt, gromadząc jak do tej pory łącznie 7 punktów (15 miejsce) w klasyfikacji generalnej i zamykając stawkę punktowanych kierowców i w wyścigu i w tym sezonie.

Pozycja	Kierowca	Zespół	Okrążeń	Czas/Problem	Pozycja Startowa
1	Sebastian Vettel	Red Bull Racing-Renault	60	1:41:14.711	2
2	Kimi Räikkönen	Lotus-Renault	60	+1.0 secs	4
3	Romain Grosjean	Lotus-Renault	60	+5.8 secs	5
4	Fernando Alonso	Ferrari	60	+7.7 secs	8
5	Lewis Hamilton	Mercedes	60	+26.9 secs	1
6	Jenson Button	McLaren-Mercedes	60	+27.9 secs	9
7	Mark Webber	Red Bull Racing-Renault	60	+37.5 secs	3
8	Sergio Perez	McLaren-Mercedes	60	+38.3 secs	13
9	Nico Rosberg	Mercedes	60	+46.8 secs	11
10	Nico Hulkenberg	Sauber-Ferrari	60	+49.8 secs	10
11	Paul di Resta	Force India-Mercedes	60	+53.7 secs	12
12	Daniel Ricciardo	STR-Ferrari	60	+56.9 secs	6
13	Adrian Sutil	Force India-Mercedes	60	+57.7 secs	15
14	Esteban Gutierrez	Sauber-Ferrari	60	+60.1 secs	14
15	Pastor Maldonado	Williams-Renault	60	+61.9 secs	18
16	Valtteri Bottas	Williams-Renault	59	+1 Lap	17
17	Charles Pic	Caterham-Renault	59	+1 Lap	22
18	Giedo van der Garde	Caterham-Renault	59	+1 Lap	20
19	Max Chilton	Marussia-Cosworth	59	+1 Lap	21
Zjechał	Jean-Eric Vergne	STR-Ferrari	22	Hydraulika	16
Zjechał	Jules Bianchi	Marussia-Cosworth	21	Silnik	19
Zjechał	Felipe Massa	Ferrari	3	Wypadł	7

Największy wzrost pozycji w stosunku do pola startowego, odnotowali Sergio Perez i Charles Pic (+5), następnie Fernando Alonso (+4), Jenson Button i Pastor Maldonado (+3).

Największe spadki wśród kierowców, którzy ukończyli wyścig, odnotowali Daniel Ricciardo (-6) oraz Mark Webber i Lewis Hamilton (-4)./p