W świadomości większości Polaków Narodowy Fundusz Zdrowia funkcjonuje jako instytucja kojarzona w zasadzie wyłącznie negatywnie – dostęp do specjalistów jest bardzo ograniczony, kolejki długie, a na specjalistyczne badania diagnostyczne czeka się nawet po kilka lat. Trudno się dziwić, że w takiej sytuacji spora część potencjalnych klientów NFZ woli skorzystać z prywatnej opieki medycznej, dostępnej obecnie w formie polis albo abonamentów medycznych. Z pozoru te dwie formy są praktycznie identyczne pod względem funkcjonalnym, jednak tak naprawdę różnice między nimi są dość istotne. Na czym polegają?

Zazwyczaj dostanie się do specjalisty w ramach NFZ graniczy z cudem (źródło grafiki: Pinterest)

Abonament medyczny to usługa sprzedawana przez różnego rodzaju sieciowe placówki opieki zdrowotnej, czego zasadniczą konsekwencją jest możliwość korzystania z placówek danego dostawcy po opłaceniu miesięcznego abonamentu w wymaganej kwocie. To z kolei skutkuje niższym standardem obsługi (bo koszt ponosimy tylko raz w skali miesiąca i jeśli leczymy się często, to tak naprawdę jesteśmy jedynie generatorem kosztów dla sprzedawcy abonamentu), a na dokładkę za darmo możemy korzystać jedynie z przychodni danego dostawcy usług. Próżno też szukać w umowie abonamentowej jakichkolwiek zapisów o gwarantowanym terminie dostępu do specjalisty lub lekarza podstawowej opieki, bo realnie czas oczekiwania na taką wizytę jest wprawdzie krótszy niż w placówkach firmowanych przez NFZ, ale obiektywnie rzecz biorąc i tak zdecydowanie zbyt długi. Istotne jest też i to, że badania w przypadku umów abonamentowych można odbyć wyłącznie na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza w placówce, w której wykupiliśmy abonament – to poważna niedogodność.

Polisa zdrowotna charakteryzuje się tym, że dane towarzystwo ubezpieczeniowe płaci placówkom medycznym za wykonanie konkretnych usług. W efekcie takim placówkom medycznym zależy na zadowoleniu pacjenta, bo zarabiają tylko wtedy, gdy pacjenci korzystają z ich usług. W związku z tym specyficznym podejściem sieć placówek, w których można skorzystać z usług medycznych, jest zwykle w przypadku polis zdrowotnych drastycznie większa niż dla abonamentów medycznych. Warto też pamiętać, że polisy ubezpieczeniowe mają konkretnie zdefiniowane okresy oczekiwania na wizytę (dokładne dane są w umowie), dzięki czemu na wizytę nie czeka się długo. Także kwestia skierowania na badania jest rozwiązana odmiennie: wystawić takie skierowanie może dowolny lekarz specjalista niezależnie od tego, w jakiej placówce medycznej pracuje (ubezpieczyciel nie określa sztywnej listy i dopuszcza w tym zakresie pełną dowolność). Jak więc widać opcja polisy ubezpieczeniowej jest zdecydowanie atrakcyjniejszym i bardziej elastycznym rozwiązaniem.